رابطه تعارضات زناشویی با دلزدگی زناشویی در افراد متأهل شهر تهران

بروز پدیده هایی همچون دلزدگی زناشویی سبب شده که ارتباط بین زوجین روز به روز کمرنگ تر شده و بنیان خانواده ها نیز سست گردد. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین رابطه تعارضات زناشویی با دلزدگی زناشویی در افراد متأهل شهر تهران بود. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه زوجین متأهل مناطق 22 گانه شهر تهران بودند که 150 نفر از آنها به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب گردیدند. از پرسشنامه تعارضات زناشویی (براتی و ثنایی، 1387) و پرسشنامه دلزدگی زناشویی (پانیز و نانز، 2003) برای جمع آوری اطلاعات استفاده گردید. از آزمون همسبتگی و تحلیل رگرسیون گام به گام برای تحلیل نتایج استفاده شد. یافته ها نشان داد که از بین مولفه های تعارضات زناشویی، کاهش رابطه جنسی(r=0.70) ، افزایش واکنش های هیجانی(r=0.77) ، کاهش رابطه با خویشاوندان همسر(r=0.89) ، افزایش رابطه فردی با خویشاوندان خود(r=0.87) ، جدا کردن امور مالی از یکدیگر(r=0.82)  و نمره کل تعارض زناشویی (r=0.77) با دلزدگی زناشویی دارای رابطه معنادار است .(p<0.001) همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که تعارضات زناشویی توانایی پیش بینی معنادار دلزدگی زناشویی را دارد. به طور کلی این یافته نشان می دهد که نقش تعارض زناشویی در پیش بینی دلزدگی زناشویی معنادار بوده که لزوم توجه بیشتر به تعارضات زناشویی جهت کاستن از دلزدگی زناشویی را برجسته می سازد.