مقایسه تغییرات همودینامیک ناشی از پروپوفول و تیوپنتال حین القای بیهوشی و لوله گذاری نای

مقدمه: یکی از روش های معمول بیهوشی جهت انجام اعمال جراحی مختلف، بیهوشی عمومی می باشد. تیوپنتال رایج ترین داروی بکار برده شده جهت القای بیهوشی داخل وریدی می باشد. استفاده از پروپوفول از زمان معرفی به عنوان یک داروی بیهوشی، با روند روبه رشد فزایند های همراه بوده به طوری که در خیلی از موارد، داروی بیهوشی انتخابی شناخته شده است. هدف از این مطالعه مقایسه تغییرات فشارخون و تعداد ضربان قلب ناشی از پروپوفول و تیوپنتال حین القای بیهوشی و لوله گذاری نای و استفاده از پروپوفول به جای تیوپنتال جهت القای بیهوشی می باشد.

روش کار: این تحقیق یک مطالعه کارآزمایی با لینی دو سو کور بوده که بر روی 60 بیمار بزرگسال با کلاس بیهوشی یک و دو که جهت اعمال جراحی الکتیو تحت بیهوشی عمومی به اتاق عمل مراجعه کرده بودند، انجام گردید. بیماران به نسبت مساوی و به صورت تصادفی به دو گروه 1 (پروپوفول) و 2 (تیوپنتال) تقسیم شدند. بعد از اندازه گیری فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و تعداد ضربان قلب اولیه (پایه) و تجویز پیش داروی مشابه شامل مورفین و میدازولام، بیماران گروه 1 داروی پروپوفول mg/kg) 2) و بیماران گروه 2 داروی تیوپنتال سدیم mg/kg) 5) را جهت القای بیهوشی عمومی دریافت کردند. سپس فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و تعداد ضربان قلب در چهار زمان متفاوت اندازه گیری شد. بعد از القای بیهوشی و قبل از لارینگوسکوپی و لوله گذاری نای، بلافاصله پس از لوله گذاری نای، 3 و 5 دقیقه پس از لوله گذاری نای. طول مدت لارینگوسکوپی و لوله گذاری نای نیز در همه بیماران اندازه گیری و ثبت شد. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آزمون tتجزیه و تحلیل گردید.

نتایج: میانیگن سنی، جنسی و طول مدت لارینگوسکوپی در دو گروه یکسان بود. میانگین فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و تعداد ضربان قلب اولیه نیز در دو گروه یکسان بود اما میانگین فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و تعداد ضربان قلب در زمانهای پس از تزریق دارو و قبل از لوله گذاری نای، بلافاصله پس از لوله گذاری نای و هم چنین 3 دقیقه پس از لوله گذاری نای در گروه 1 بطور قابل ملاحظه ای کمتر از گروه 2 بود (0.05(p< اما در زمان 5 دقیقه پس از لوله گذاری نای، اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج فوق، می توان گفت که پروپوفول به دلیل مهار قوی تر پاسخ های قلبی عروقی به لارینگوسکوپی و لوله گذاری نای می تواند جایگزین بسیار مناسبی برای تیوپنتال سدیم جهت القای بیهوشی عمومی باشد.