مننژیت آسپتیک پس از واکسیناسیون mmr در کودکان مشهد

مقدمه: واکسیناسیون علیه بیماری اوریون با استفاده از گونه زاگرب این ویروس از سال 1383 در ایران آغاز شده است، از آن هنگام میزان بروز اوریون و عوارض آن (به ویژه مننژیت) به شدت کاهش یافته است، در عین حال در این سال ها موارد متعدد پاروتیدیت و مننژیت در فاصله زمانی 1 تا 6 هفته پس از واکسیناسیون  mmrدیده شده است.  

روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی آینده نگر، از مرداد ماه 1383 تا تیر ماه 1388 می باشد. محل انجام تحقیق بخش اطفال بیمارستان امام رضا (ع) و بخش اورژانس بیمارستان دکتر شیخ و درمانگاه عفونی کودکان بوده است. در این مطالعه کودکانی که در فاصله 1 تا 6 هفته پس از واکسیناسیون mmr به مننژیت آسپتیک و یا پاروتیدیت مبتلا شده اند به عنوان عارضه احتمالی واکسن اوریون در نظر گرفته شده اند. بررسی آماری در این مطالعه با استفاده از نرم افزار اکسل انجام شد.

نتایج: در مقطع زمانی فوق 24 مورد مننژیت (با یا بدون پاروتیدیت) و 16 مورد پاروتیدیت (به تنهایی) درفاصله 9-39 روز (متوسط 19.9 روز ) پس از تزری mmr مشاهده شد. نسبت پسر به دختر درگروه مننژیت 4.1 و در گروه پاروتیدیت به تنهایی 2.3 بود. از مجموع بیمارانی که اطلاعات دموگرافیک آن ها در دسترس بود 26 نفر (65%) متعاقب واکسیناسیون 4-6 سالگی و 12 نفر (30%) به دنبال واکسن یک سالگی دچار عارضه شدند. در این یک مورد احتمالی انتقال ویروس واکسن از یک دختر 7 ساله به برادر 14 ساله اش مشاهده گردید.

نتیجه گیری: مننژیت آسپتیک در فاصله 1-6 هفته پس از واکسیناسیون mmr در شهر مشهد شایع است.