ایده آل گرایی و پیامدهای آن در مدیریت منابع انسانی

ایده آل گرایی یا کمال طلبی یکی از ویژگی های فطری هر فردی محسوب می شود که این ویژگی رفتاری در حد مطلوب صفتی پسندیده به حساب می آید. صاحبان مشرب ایده آل گرا (idealist) یا nf ها مشتاقانه به دنبال رشد و تعالی فردی هستند و بنا به موقعیت ها، شرایط زمانی و مکانی، افراد به کمال طلبی بهنجار یا نابهنجار گرایش پیدا می کنند. افراد کمال گرا برای رسیدن و دست پیداکردن به آرمان ها و اهداف شان سخت تلاش می کنند. کمال گرایی یک ویژگی شخصیتی است که در بیشتر افراد جامعه وجود دارد و در اختلالاتی مانند وسواس، افسردگی، اضطراب، خودکشی و اختلالات خوردن به وضوح می توان شاهد بروز آن بود. در سازمان های امروزی نیز در دوجه مثبت و منفی کمال گرایی به گونه ای در هم تنیده شده که تمایز آن دو دشوار است. افراد کمال گرا، انسان های شگفت انگیزی هستند، مدیریت چنین افرادی صبر زیادی را می طلبد و در ضمن باید روش خاصی از مدیریت را برای آن ها به کار برد. در این مقاله بطور مختصر به بررسی ایده آل گرایی مدیران منابع انسانی از جوانب مختلف و عواقب آن در سازمان و فلسفه آن خواهیم پرداخت و سپس راهکارهایی برای مدیریت افراد کمال گرا ارائه خواهیم داد.