بررسی نقش سرمایه های فرهنگی و مصرف رسانه در گرایش زنان به زیبایی در کلان شهر تهران

هدف از انجام این مقاله بررسی نقش سرمایه های فرهنگی و مصرف رسانه در گرایش زنان به زیبایی در کلان شهر تهران بود که به روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان و دختران بین 15 تا 64 سال ساکن در منطقه شمال و منطقه جنوب شهر تهران در سال 1395 بودند. که 384 نفر بر اساس فرمول کوکران به عنوان حجم نمونه انتخاب و از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بر اساس نظریه «بوردیو» بود که روایی صوری آن به تایید تعدادی از پاسخگویان و روایی محتوایی آن به تایید استاد راهنما و تعدادی از صاحبنظران در زمینه علوم اجتماعی رسید. هم چنین پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ معادل با 0.82 بدست آمد و تایید شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و درصد فراوانی، استنباطی و بوسیله آزمون های t تک متغیره انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد در سطح معناداری (0.05(p< عوامل فرهنگی در گرایش زنان به زیبایی بیش از حد متوسط نقش دارند هم چنین هر یک از ابعاد فرهنگی شامل سرمایه های فرهنگی و نحوه مصرف رسانه نیز در سطح معناداری (0.05(p< در گرایش زنان به زیبایی نقش دارند و نیز عامل سرمایه فرهنگی و مصرف رسانه در گرایش به زیبایی در زنان شمال تهران بیشتر از زنان جنوب تهران نقش دارد.