تعیین الگوی پراکنش گونه ای خارپشت اروپایی (erinaceus concolor) با استفاده از مدل های توزیع گونه ای

مدل های توزیع گونه (sdms) روش هایی هستند که مشاهدات حضور گونه ها یا فراوانی آن ها را با اطلاعات محیطی ترکیب می کنند. این مدل ها برای به دست آوردن بینش اکولوژیکی و تکاملی و پیش بینی توزیع گونه ای استفاده می شوند. در حال حاضر sdms به طور گسترده ای در اکوسیستم های خشکی و آبی ( آب های شیرین و دریایی) استفاده می شوند. با توسعه مدل های توزیع گونه ای (sdms) از این مدل ها به طور فزاینده ای در تصمیم گیری، مدیریت و حفاظت تنوع زیستی بهره گیری می شود. مطالعه حاضر با هدف تهیه مدل توزیع گونه ای خارپشت اروپایی به عنوان یک گونه ساکن در مناطق شمال و شمال غربی ایران می باشد. ابتدا لایه های اقلیمی از پایگاه bioclime استخراج گردید و سپس همبستگی بین متغیرهای اقلیمی با آزمون پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و متغیرهای دارای همبستگی بالا از فرایند مدل سازی حذف شدند. در این مطالعه از بسته آماری sdm که شامل هشت مدل توزیع گونه ای mars، rf، svm، brt، gam، glm، fda، cart می باشد، در نرم افزار r استفاده شد. سپس با استفاده از روش ensemble بهترین مناطق برای پراکنش خارپشت اروپایی که توسط هشت مدل توأمان تعیین شده است، مشخص گردید. نتایج مدل ensemble نشان داد عموماً مناسب ترین مناطق برای پراکنش خارپشت اروپایی مناطق شمال غرب ایران است. هم چنین یافته های این بررسی نشان داد که در مجموعه مدل های fda, glm, cart دارای قابلیت اعتماد در سطح عالی و مدل های gam, brt, mars, svm و rf دارای قابلیت اعتماد بسیار عالی می باشند.