الگوبرداری بیونیکی و اثر پذیری آن در طراحی معماری (نمونه موردی ریشه بلوط)

با بررسی علم بیونیک به عنوان علمی که شالوده تمامی سیتم های زنده است و یا خصوصیت سیتم های زنده را داراست می توان به کمک آن به طراحی پی برد که در طی سال های مختلف در طبیعت ماندگار شده باشد از این رو با انتخاب یک سیستم زنده و تحلیل آن و دست یابی به کارایی های موجود زنده در طبیعت و چگونگی کارکرد آن تا به امروز و تطابق این شرایط با طراحی های معماری پیش رو می توان به تکنیکی اثبات شده و جدید در طراحی شکل گرفته شود. از این رو با بررسی گیاه غالب (بلوط) منطقه دشت ارژن  به عنوان نمونه ی پژوهشی پیش رو که با بررسی و مشاهده ساختار گیاهی مطابق با رشته های گیاه شناسی به تطبیق کارایی های گیاه با معماری دست یافته شد از این رو می توان در طراحی مجموعه های بزرگ و چند عملکردی از این نوع چیدمان معماری بهره جست. این پژوهش به صورت کمی و کیفی می باشد که مطالب مرتبط کتب و مجلات معتبر مربوطه استخراج شده است.