مقایسه روش های مختلف افزایش مقیاس در شبیه سازی مخازن شکاف دار با تراوایی 1000 میلی دارسی و انتخاب بهترین روش در این مخازن

ورودی اولیه شبیه سازی مخازن نفتی، داده ها و مدل های زمین شناسی می باشند؛ که استفاده مستقیم آن ها در شبیه سازی عملی نمی باشد. دلیل آن علاوه بر تعداد زیاد داده های زمین شناسی، محدودیت زمانی و اقتصادی نیز می باشد. زیرا هرچه تعداد داده ها بیشتر باشد زمان شبیه سازی و به تبع آن، هزینه شبیه سازی افزایش پیدا می کند. لذا درشت کردن بلوک ها و تخصیص خواص فیزیکی به آن ها نوعی اجبار می شود، که به ترتیب آن ها را روش های شبکه بندی و افزایش مقیاس می نامند. در این مقاله، روش های قدیمی افزایش مقیاس را که برای مدل سازی ناهمگن به کار می رفتند، مطرح شده و سپس، روش جدیدی را جهت غلبه بر محدودیت های موجود ارائه می شود که بر مبنای اصول افزایش مقیاس داده های تراوایی می باشد. این روش مدل سازی مخزن بر مبنای یک مدل ساده استاتیکی دو بعدی 128*128 ساده و گسل دار، دوفازی آب و نفت می باشد، هم چنین برای ساده سازی مسئله در شبیه سازی توسط برنامه اکلیپس، فشار مویینه برابر صفر و تراوایی مخزن در جهت های x و  y یکسان در نظر گرفته شده اند. نتیجه پژوهش نیز بر این شد که در مخازنی که دارای گسل با تراوایی صفر می باشند، بهتر است از روش میانگین گیری هندسی برای داده های تراوایی استفاده کرد. به دلیل ساده بودن این روش از لحاظ مفهومی، می توان به میادین با ناهمگنی بالاتر نیز توسعه داده شود.