بررسی تاثیر جهت گیری در ایجاد پتانسیل دریافت خورشیدی برای فرم های ساختمانی (بدست آوردن بهینه ترین جهت گیری مخصوص هر فرم دلخواه برای به حداکثر رساندن انرژی دریافتی و سودآوری)

افزایش تقاضاى انرژى در کنار نگرانى هاى زیست محیطى، شرایط استفاده از منابع انرژى تجدید پذیر را فراهم و تقویت کرده است. متخصّصان به دنبال چاره اندیشى براى تولید انرژى و افزایش بازدهی آن به روش هاى مختلف هستند .تولید برق خورشیدى با فتوولتائیک ها یکى از این روش هاست که صرف نظر از کربن معادل برای تولید و بازیافت این سلول ها، از روش هاى تولید انرژی پاک دانسته می شود. به دلیل وابستگى زیاد عملکرد پنل هاى فتوولتائیک به مقدار تابش خورشید در محل و بر روی ستاختمان مورد نظر، شایسته است که معماران تخمین و درک دقیقی از مقدار انرژی تابیده شده بر کل سطح تابش گیر را داشته باشند. علاوه بر اینکه این سطح در مرحله پیش از طراحی سطحی نامشخص و با امکان تنوع انواع گزینه های طراحی و برگرفته از جهت ها و فرم های مختلف است. به دین منظور حالت بهینه، آن است که از میان گزینه های فوق الذکر، تا حد قابل قبول از جمیع جهات طراحی، گزینه هایی با حداکثر انرژی دریافتی و سرمایه برگشتی برای طراحی یکپارچه ساختمان با پنل های خورشیدی مدّ نظر قرار گیرند. این مقاله گزارش تحقیقی است که با استفاده از الگوریتم برنامه نویسی شده ای، پتانستیل تابش خورشیدی برای هر ساختمان و در هر جهتی را بررسی کرده و بهترین جهت گیری را به منظور کسب حداکثر انرژی برای هر یک از فرم های مختلف مشخص می کند. هم چنین با لحاظ فاکتور های هزینه ای و درآمدی، میزان سود آوری آن را محاسبه کرده و اختلاف در بهترین و بدترین حالت جهت گیری در میزان انرژی کسب شده و سودآوری را محاسبه می نمایتد. نهایتا با استفاده از یافته های این ابزار می توان در مورد پتانسیل تابشی و پتانسیل اقتصادی فرم های مختلف در جهت گیری های متنوع اطلاعات ارزشمندی را جهت تصمیم گیری در اختیار معماران قرار داد .در ادامه با ارایه نموداری و ضرایبی حساسیت چند فرم نسبت به جهت گیری در مورد پتانسیل بررسی می شود .لازم به ذکر است که برنامه قابل نصب روی راینو بوده و در اختیار عموم قرار خواهد گرفت .