گردشگری شهری، الزامات و چالش ها- نمونه مورد مطالعه: خیابان ولیعصر تهران

گردش در فضاهای شهری آن نوع از حضور در فضا تلقی می گردد که با انجام فعالیت های اجتماعی و اختیاری همراه است. این فعالیت ها به دلیل ماهیت خود (غیر اجباری بودن آن ها)، در بستر مناسب (فضای مطلوب) بروز و ظهور می یابند. به این معنا که در شرایط نامطلوب، نمی توان انتظار بروز این فعالیت ها را داشت. به این ترتیب این پژوهش به بررسی نقش شاخص های کالبدی و اجتماعی در مطلوبیت فضاهای شهری خیابان ولیعصر و رابطه آن با تمایل به حضور (گردش( در فضا و انجام فعالیت های اختیاری و اجتماعی در طول این خیابان پرداخته است. پرسش از شهروندان، مشاهدات میدانی، بررسی همبستگی و تحلیل مکانی داده ها، نشان از رابطه معنادار میان مطلوبیت با ابعاد کالبدی و اجتماعی فضا از یک سو و با میزان حضور و انجام فعالیت های اختیاری و اجتماعی در فضا از سوی دیگر دارد. به این معنا که هر چه مطلوبیت فضا افزایش یابد حضور افراد و بروز فعالیت های اختیاری و اجتماعی در فضا نیز بیشتر می گردد. لذا می توان با تقویت مطلوبیت فضا، حضور در فضا و انجام فعالیت های اختیاری و اجتماعی را تسهیل نمود.