بررسی تاثیر برنامه ریزی مسکن در شهرک های جدید بر بهره برداری شبکه توزیع آب شهری با تاکید بر مدیریت بحران (نمونه موردی: مسکن مهر مهرگان قزوین)

توسعه مسکن در هر نقطه ای مستلزم رعایت یک سری اصول مکان یابی می باشد که رعایت این اصول در آینده می تواند بسیاری از مشکلات و بحران ها را حل نماید. یکی از این اصول تامین منابع آب می باشد. تاسیسات شهری که بخشی از آن ها را زیر ساخت های حیاتی و حساس کشور و سرمایه ملی شامل می شوند و بخش دیگر مراکز تولید، توزیع و ارائه خدمات شهری مانند مخزن و منبع آب شهر، تاسیسات برق شهر، مرکز مخابرات، تاسیسات گاز، اورژانس آتش نشانی و غیره... از جمله فضاهای عمومی در سطح شهر و منطقه هستند، کمتر مورد پژوهش واقع شده اند. با توجه به افزایش شهرنشینی و افزایش جمعیت شهری لزوم بکارگیری مدیریت بحران را در عرصه های شهری روز به روز ناگزیر می نماید و باید با بکارگیری رویکردهای جدید و نظریه های علمی در رابطه با برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت، پشتیبانی قبل از وقوع هر بحرانی با آمادگی به مقابله پرداخت و با استفاده از همین رویکردها می توان میزان خسارت وارده را در مواقع بحران و حملات کاهش داد. در این پژوهش با استفاده از روش تحقیق تحلیلی- کاربردی و بهره گیری از مدل t-test و داده ها و اطلاعات برنامه ریزی مسکن منطقه و طراحی زیر ساختی، نتایج حاکی از آن است که مکانیابی شهرک مهرگان قزوین در مکانی بسیار نامناسب بوده و اصول مکانیابی بر اساس منابع آبی نبوده است و بحران آبی موجود در سطح منطقه در حال حاضر یکی از بزرگ ترین مشکلات استان می باشد.