واکاوی فرآیند باز توسعه زمین های قهوه ای در تجارب جهانی

امروزه رشد و توسعه شهری روندی شتاب زده یافته که این امر بر سیاست های شهرسازی، مسائل اقتصادی- اجتماعی و زیست محیطی بسیاری از مناطق شهری تاثیری چشمگیر داشته است. لذا، تعیین جهات مناسب و نحوه گسترش فیزیکی شهر با توجه به نیازهای فعلی و آتی را امری ضروری ساخته است. همراه با رشد و توسعه شهری تغییرات اقتصادی و پدیده جهانی شدن منجر به غیرفعال و بلا استفاده شدن برخی زیر ساخت ها از جمله معادن، کارخانه ها، ساختمان ها گردیده اند که در اصطلاح به آن ها زمین های قهوه ای (brownfield) و زمین های خاکستری (greyfield) گفته می شوند. زمین های قهوه ای اثرات منفی و مخربی از جمله مشکلات عدیده زیست محیطی بر محیط پیرامون خود می گذارند که به مرور زمان ضررهای جبران ناپذیری در شهرها ایجاد می کنند. احیا و باز توسعه آن ها موجب فرصت هایی از جمله بهبود کیفیت زندگی شهری، ارتقای کیفیت فضایی و کالبدی شهرها، کاهش پراکندگی و عدم توسعه نامتوازن شهرها می گردد و دستیابی به توسعه پایدار شهری را به دنبال خواهد داشت. در این مقاله با بهره گیری از روش تطبیقی و موردی، شاخص ها و معیارهای باز توسعه "brownfield" ها در سه نسل مختلف، بررسی و جمع آوری شده است. برای هر چه عینی نمودن مباحث، مطالعه موردی توسعه مجدد زمین های قهوه ای در سه نسل معرفی شده و به چگونگی احیای آن ها پرداخته می شود. در انتها با استفاده از مطالعات و نتایج به دست آمده، راهکارهایی در راستای استفاده و مجدد این سایت ها ارایه می گردد.