رابطه انعطاف پذیری ذهنی و علایم روانشناختی (اضطراب، افسردگی، استرس) در دانشجویان

هدف: انعطاف پذیری شناختی بر میزان استقامت، تعهد و تلاش برای دستیابی به هدف اثر می گذارد و پیش بینیی می شود که علایم اختلالاتی مانند افسردگی و اضطراب با کاهش انعطاف پذیری ذهنی همراه باشد. هدف این پژوهش تعیین رابطه بین انعطاف پذیری شناختی (ذهنی) با اضطراب، افسردگی و استرس در دانشجویان بود.

روش پژوهش: طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان دانشگاه آزاد اصفهان تشکیل دادند. حجم نمونه 100 نفر از دانشجویان بودند که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از آزمون های ردیابی (part b) tmtجهت اندازه گیری انعطاف پذیری شناختی، ردیابی بینایی_ حرکتی و توجه تقسیم شده و مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس dass (لاوبیوند ولاوبیوند، 1995) جهت اندازه گیری علایم روان شناختی مورد استفاده قرار گرفت.

یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد همبستگی معناداری بین مدت زمان اجرای قسمت b از آزمون tmt با علایم افسردگی، اضطراب و استرس وجود نداشت (p>0.05) اما تعداد خطاهای آزمودنی ها در قسمت b با افسردگی (r=0.26 , p<0.009) و استرس (r=0.264 , p<0.008) همبستگی مستقیم و معنادار داشت در حالی که بین اضطراب و تعداد خطاها همبستگی معناداری مشاهده نشد (r=0.11 , p<0.24).

نتیجه گیری: به نظر می رسد عامل سن در دانشجویان، یکی از فاکتورهایی است که مدت زمان اجرای آزمون را علیرغم وجود علایم روانشناختی تحت تاثیر قرار داده و مانع آن می شود که با افزایش علایمی مانند استرس و اضطراب، طول مدت اجرای آزمون هم افزایش داشته باشد. اما نکته مهم در یافته های این پژوهش، همبستگی معنادار خطاهای شناختی با افسردگی و استرس است. بدین معنا که اگرچه مدت زمان اجرای آزمون tmt با افزایش علایم روانشناختی افزایش نیافته اما تعداد خطاهای آزمودنی ها، افزایش می یابد که نشان دهنده نقص در انعطاف پذیری شناختی و توجهِ تقسیم شده، است.