رابطه باورهای مذهبی با شادکامی و هوش اخلاقی در دانش آموزان دختر متوسطه اول ناحیه 4 شیراز

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه باورهای مذهبی با شادکامی و هوش اخلاقی بوده است. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از روش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مدارس متوسطه اول ناحیه 4 شیراز می باشند. برای تعیین حجم نمونه بر اساس روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای تعداد 112 دانش آموزان انتخاب گردید. ابزار سنجش در این پژوهش شامل 3 پرسشنامه باورهای مذهبی لطف آبادی شادکامی آکسفورد، هوش اخلاقی لینک، کیل و جوردن که روایی و پایایی ابزار مورد تایید قرار گرفت. نتایج ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه حاکی از آن بود که: بین باورهای مذهبی با شادکامی و هوش اخلاقی رابطه مثبت معنادار وجود دارد. باورهای مذهبی به طور معناداری قادر به پیش بینی شادکامی و هوش اخلاقی می باشد. از بین ابعاد شادکامی، سه بعد رضایت از زندگی کارآمدی و عزت نفس رابطه مثبت و معناداری باورهای مذهبی دارند. از بین ابعاد ابعاد دهگانه هوش اخلاقی تنها دو بعد فعالانه علاقمند بودن به دیگران و توانایی در بخشش اشتباهات دیگران رابطه معناداری با باورهای مذهبی ندارند، اما ابعاد دیگر رابطه مثبت و معناداری با باورهای مذهبی دارند.