طراحی مدل قیمت گذاری پارکینگ حاشیه ای در محدوده ی مرکزی شهر بر اساس روش تعادل عرضه و تقاضا (مطالعه موردی: محدوده منطقه 10 تهران) بر اساس روش تعادل عرضه-تقاضا

چگونگی تعیین قیمت منطقی برای پارکینگ های حاشیه ای با هدف ایجاد تعادل بین تقاضای پارکینگ و مقدار فضای پارکینگ تامین شده در مرکز شهر ها (عرضه)، پرسش اساسی است که برای مراکز کلان شهرها، پاسخ دشواری دارد. در این مقاله برای پاسخ به این موضوع از روش رفتاری ارائه انتخاب مناسب استفاده شده است، بدین صورت که تمرکز بر روی نقطه ی عطف قیمت پارکینگ یعنی نقطه ی حداقل یا حداکثر نرخ قابل قبول برای تعادل عرضه_تقاضا استوار است. در این مقاله بر اساس استفاده از مدل های مختلف مشخص شد که مدل رگرسیون چندگانه ی خطی نشان می دهد که رانندگان قدیمی و بی تجربه احتمال بیش تری دارد که نقطه عطف قیمت پارکینگ را نادیده بگیرند. در حالی که بر اساس مدل تصمیم گیری گسسته، عمدتا بیانگر اثرات تحلیل های رفتاری و عملکردی رانندگان در زمینه ی انتخاب مکان پارک و اثر قیمت ان بر این انتخاب می باشد. در این مقاله برای مطالعه و بررسی محدوده منطقه 10 تهران انتخاب شد و پس از مدل سازی، مشخص گردید که دقت این مدل های متعارف بر اساس انتخاب نقطه ی عطف قیمت ارتقا می یابند. هم چنین هزینه های پارکینگ، زمان صرف شده برای جستجوی مکان پارکینگ و زمان پیاده روی پس از یافتن پارکینگ حاشیه ای تاثیر منفی زیادی بر انتخاب محل پارکینگ دارند. در نهایت یک مدل قیمت گذاری برای کاهش میزان اشغال مکان پارکینگ های حاشیه ای ارائه گردید. که مبتنی بر مدل های قیمت گذاری پارکینگ بر اساس تعادل عرضه و تقاضا و نقطه عطف ان ها می باشد و مشخص شد که برخی از شاخص و عوامل واقعی وجود دارند که معمولا در انتخاب نقطه عطف قیمت لحاظ نمی شوند و می تواند موجب تاثیر بر تمایل به پرداخت هزینه و در نتیجه انحراف در طرح قیمت گذاری پارکینگ حاشیه ای شود.