بررسی تاثیر جداسازی قاب و میانقاب بر رفتار لرزه ای ساختمان های بتن آرمه

میان قاب ها رفتار جانبی قاب های بتن آرمه را دستخوش تغییر قرار می دهند، این اعضا عموماً در طی مراحل تحلیل و طراحی سازه نادیده گرفته می شوند، در اکثر زلزله ها در اثر اندر کنش بین قاب و میانقاب خرابی های قابل توجهی در میانقاب اتفاق می افتد، با مطالعه زلزله های اخیر می توان به این نکته پی برد که میانقاب ها هم چنان یکی از علل اصلی آسیب های جانی و مالی زلزله ها می باشد یکی از پیشنهادات برای به حداقل رساندن اثرات اندر کنشی قاب و میانقاب، جداسازی این عناصر از همدیگر می باشد به نحوی که کم ترین اثر اندرکنشی در بین میانقاب و قاب ایجاد گردد. یکی از روش های کاهش این خسارت ها جداسازی اصولی میانقاب از قاب می باشد. در این تحقیق با استفاده از قطعات فولادی شکل پذیر و فنرهای ارتجاعی با رفتار خطی و غیرخطی مابین قاب ها و میانقاب ها جداسازی در چند حالت مختلف انجام گرفته است. برای تحلیل غیرخطی سازه از نسخه ارتقاء یافته برنامه آباکوس استفاده گردیده است. نتایج حاصل نشان دهنده این است که در جداسازی میان قاب با استفاده از فنر با رفتار غیرخطی ظرفیت سازه تا حدود 45 درصد افزایش یافته و اندرکنش بین قاب و میانقاب کاهش یافته و هم چنین شکل پذیری سازه نسبت به حالت بدون جداسازی افزایش یافته است، هم چنین نتایج حاصل، نشانگر این است که جداسازی میان قاب ها از ستون ها بیش ترین تاثیر را در کاهش اثرات اندرکنشی قاب و میانقاب، دارا می باشد.