نقش تعاملات اجتماعی در مجتمع های مسکونی اقشار کم درآمد

ساختمان و مسکن از ابداعات و دست ساخته های بدیع و همیشگی انسان در هر فرهنگ و تمدن بوده و هنوز از تازگی مطلوبیت و پیچیدگی در تمام ابعاد برخوردار است. خرید مسکن بزرگ ترین معامله ای است که اغلب مردم در طول عمر خود را انجام می دهند. به گونه ای که خانواده های متوسط تقریباً محدود 1.4 از درآمد و اقشار فقیر یا در آستانه فقر 50 درصد و حتی بیش تر از درآمد خود را به امر مسکن اختصاص داده و هر تغییر کوچک در قیمت مسکن و اجاره بها می تواند آثار مخرب و جبران ناپذیری بر زندگی فرد داشته باشد. این پژوهش سعی دارد با استناد به مولفه های پیوند اجتماعی به بررسی میزان هماهنگی آن با مجتمع مسکونی پرداخته، عناصر کالبدی موثر در معماری از قبیل دسترسی، فضای مورد نیاز، قابلیت های کالبدی لازم، امنیت و کیفیت فضا را ارائه دهد. افراد بر اساس منافع خود، ارتباطات اجتماعی را شکل داده و بر اساس توقعات، هنجارها و نقش های معین خود، به آن می پردازند. بنابراین نحوه حضور فرد در مکان به همراه سایرین، عاملی قوی در تصمیم فرد برای ماندن در آن است. در این راستا حتی ممکن است افراد در جست و جوی مکان هایی که در آن، افرادی با خصوصیات مشابه آن ها به لحاظ طبقه، قوم، مذهب، گروه اقتصادی، الگوی زندگی، تحصیلات، درآمد، نحوه تربیت کودکان و نژاد مشابه حضور دارند، بشناسند. تحقیق پیش رو با رویکردی تحلیلی و توصیفی درصدد بررسی تاثیرات مرتبط با تعاملات اجتماعی در مجتمع های مسکونی اقشار کم درآمد و ارائه راهکارهای مناسب در این زمینه می باشد.