مبانی نظری رویکرد روانشناسی محیط به معماری در جهت طراحی مراکز آموزشی برای کودکان بیش فعال

روان شناسی محیط زیر مجموعه ای از علوم رفتاری است. در دهه های 60 و 70، پژوهش هایی که به بررسی تاثیر «محیط و انسان» اختصاص داده می شدند، به عنوان بررسی های تخصصی رشته های «روان شناسی اکولوژیک» یا «علوم اکورفتاری» منتشر می شدند. «گرامان» روان شناسی محیط را مکمل «روان شناسی عمومی» فاقد محیط می داند و اشاره می کند از آغاز پیدایش این علم تا کنون، رشته های تخصص گوناگونی چون روانشناسی محیط کشف مجدد و توجه ویژه به بعدی فراموش شده به چشم می خورد. گرامان به این نتیجه میرسد که در روان شناسی سنتی به ابعاد محیطی - فرهنگی توجه کافی نشده است و این پدیده موجب پیدایش رشته «روان شناسی محیط یا اکولوژیک» شده است. زمینه روان شناسی محیطی بر این تأکید دارد که چطور محیط فیزیکی، احساسات و رفتارها را تحت تأثیر قرار می دهد. در پژوهش پیش رو به بررسی مبانی نظری این رویکرد به معماری به ویژه در طراحی مراکز آموزشی برای کودکان بیش فعال خواهیم پرداخت.