آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از داده های سنجش از دور (مطالعه موردی: شهر بجنورد)

تصاویر چند طیفی سنجش از راه دور برای به دست آوردن درک بهتری از محیط زمین بسیار کارآمد می باشد؛ بنابراین با توجه به دگرگونی های گسترده در کاربری اراضی، استفاده از فناوری سنجش از دور به یک ابزار مهم در بررسی و پایش تغییرات بدل شده است. هدف از این پژوهش آشکارسازی تغیرات کاربری اراضی شهر بجنورد به روش آشکارسازی پس از طبقه بندی در دو بازه زمانی قبل و بعد از معرفی شهر بجنورد به عنوان مرکز استان خراسان شمالی بوده است. در این پژوهش از الگوریتم روش حداکثر احتمال جهت طبقه بندی تصاویر سنجنده tm ماهواره لندست 5 در سال های 1987 و 2002 هم چنین از تصاویر لندست 8 در سال 2017 استفاده گردید. منطقه مورد مطالعه به 6 کلاس کاربری شامل جاده، منطقه شهری و انسان ساخت، مزارع تحت کشت دیم، مزارع آبی و باغات و مراتع و اراضی بایر طبقه بندی گردید که در هنگام محاسبه مساحت کاربری ها جاده در طبقه منطقه شهری قرار گرفت. نتایج بیانگر تغییرات گسترده ای در منطقه مورد مطالعه بوده است. بر خلاف اراضی دیم که روند افزایشی در بازه زمانی مورد مطالعه داشته اراضی بایر روند کاهشی داشته است و مراتع تا سال 2002 روند کاهشی و در بازه بعدی تا سال 2017 روند افزایشی داشته است. منطقه شهری و انسان ساخت نیز از 11.11 درصد کل منطقه در سال 1987 به 72.16 درصد در سال 2002 و 28.17 درصد در سال 2017 افزایش یافته است. با توجه به روند رو به رشد جمعیت و شهرنشینی نتایج حاصل از این پژوهش، اطلاعات ضروری را جهت اخذ تصمیمات اساسی در تدوین سیاست های مدیریتی برای برنامه ریزان و مدیران منطقه ای جهت پایداری و ارزیابی منابع طبیعی را فراهم می نماید.