بررسی عوامل مؤثر بر ارتقاء سیما و منظرشهری با تأکید بر پیاده روها (نمونه موردی مناطق 3.1 و 11 شهر مشهد)

با توجه به اهمیت عرصه زمین در بحث سیما و منظر شهری می توان به جایگاه منظر شهری و به ویژه کالبدشهری من جمله؛ اهمیت پیاده رو ها اشاره کرد. هدف این مقاله بررسی عوامل مؤثر بر ارتقاء سیما و منظر شهری با تأکید بر پیاده روها است. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی، به لحاظ ماهیت توصیفی از نوع همبستگی و به لحاظ روش پیمایش است. جامعه آماری این پژوهش شهروندان منطقه 1، منطقه 3 و منطقه 11 و مدیران شهر مشهد (739000 نفر) بود. بر اساس جدول مورگان حجم نمونه 330 نفر شهروند و 30 نفر مدیر برآورد شد که به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد. بر اساس مطالعه ادبیات تحقیق 30 گویه در قالب 4 مؤلفه؛ سرزندگی، انعطاف، ایمنی و حمل و نقل تنظیم شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظرات کارشناسان بررسی و تأیید شد. ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه نیز بالای 0.7 بدست آمد که بیانگر هماهنگی درونی گویه ها و تأیید پایایی پرسشنامه بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های استنباطی t-test، تحلیل واریانس و آزمون کروسکال والیس با کاربرد نرم افزار spss استفاده شد. نتایج نشان داد؛ به طورکلی از دیدگاه شهروندان و مدیران مؤثرترین عامل در بعد سرزندگی؛ ایجاد فضاهای تفریحی که عامل اصلی حرکت در پیاده روها، در بعد انعطاف پذیری؛ جنس، رنگ و فرم مصالح در کف پیاده روها، در بعد ایمنی؛ روشنایی پیاده روها و ارتباط آن با امنیت و در بعد حمل و نقل؛ یعنی جریان عابر پیاده در پیاده رو ها، تسهیل تردد عابرین پیاده در پیاده روها است. شهروندان و مدیران به طور کلی از وضعیت موجود پیاده روها در تمامی ابعاد رضایت دارند. از دیدگاه شهروندان کیفیت پیاده روها در مناطق سه گانه در تمامی ابعاد متفاوت است. هم چنین کیفیت از دیدگاه مدیران و شهروندان نیز در تمامی ابعاد متفاوت است.