هویت رنگ از منظر آموزه های قرآن (مطالعه کتابخانه ای برای ماهیت انتخاب رنگ محیط و لباس دانش آموزان بر اساس رنگ و پوشش های رنگی در قرآن)

الگوی زیبایی شناسی قرآن که از زیبایی های عینی آغاز به زیبایی های عینی-ذهنی و در نهایت به زیبایی ذهنی دست می یابد. در قرآن از رنگ های سفید، سیاه، زرد، سبز، آبی و قرمز یاد گردیده و به طور مستقیم یا غیر مستقیم به تأثیرات روان شناختی و بعضاً فیزیولوژیکی آنها اشاره شده است. رنگ آبی آسمان، اثر تسکینی شگرفی بر انسان می گذارد، لذا خداوند رنگ آسمان و اقیانوس ها و دریاها را به رنگ آبی مزین ساخته است. رنگ سبز زیباترین رنگی است که ده بار در قرآن مطرح شده؛ سبز، انتقال دهنده شادی، انبساط خاطر و بهجت است. در آیات قرآن پنج مورد از رنگ زرد استفاده شده که یک مورد آن اشاره به تأثیر شادی بخش رنگ زرد دارد. کلمه «حمر» به معنای رنگ قرمز تنها یک بار در قرآن و در سوره فاطر دیده می شود که انرژی دهنده و محرک بسیار قوی است. از جمله خصوصیات رنگ سفید ، تصور اوج لطافت ، صفا، آرامش و... است. رنگ در قرآن کریم هم به شکل توصیفی و هم استعاره ای وجود دارد.کاربرد اصلی رنگ در تشریح قدرت آفرینش پروردگار بوده است. در روایات اسلامی ضمن توصیه به استفاده از رنگ های سبز و زرد و سفید برای لباس استفاده از رنگ های سرد برای پوشش حجاب توصیه شده است؛ رنگ هایی چون: سبز، آبی، خاکستری. انتخاب درست در رنگ پوشش و محیط یادگیری  دانش آموز می تواند شخصیت و اعتماد به نفس آن ها را تقویت کند و زمینه ساز رشد هویت سالم در دانش آموز گردد. لذا با مطالعه در زمینه ماهیت رنگ ها و اثرات آن بر محیط، باید چنان تلفیق رنگی در پوشش ها و محیط یادگیری ایجاد شود که ذهن کودک را آماده یادگیری مطالب جدید کرده و در کنار این ویژگی، آرامش و امنیت خاطر را حاصل نمایند.