عملکرد سازه نگهبان های متداول شهری در خاک های رسی (مطالعه موردی شهر ایلام)

انتخاب سازه نگهبان مناسب یک کلید برای تکمیل موفقیت آمیز هر پروژه است؛ اما انتخاب سازه نگهبان مناسب در هر گود به دلیل شرایط مختص به آن گود یکی از تصمیمات پیچیده و قابل ملاحظه در مهندسی عمران-ژئوتکنیک به حساب می آید. در این پژوهش به منظور بررسی رفتار گودهای حفاری شده در خاک های رسی شهر ایلام، پس از بررسی سازه نگهبان های مختلف، روش های متداول و پرکاربرد میخکوبی، شمع بتنی و خرپا درزمینه پایدارسازی گودها به عنوان گزینه های مناسب از سوی مهندسین طراح مورد توجه قرارگرفته و طراحی برای گودهایی با اعماق 4 و 7 و 10 انجام گرفت. سپس برای تحلیل و آنالیز دقیق از شرایط موجود و مقایسه عملکرد سازه نگهبان های در نظر گرفته شده مجموعه ای از آنالیزهای عددی با استفاده از کد اجزا محدود plaxis2d انجام شد و درنهایت پس از مقایسه عملکرد سازه نگهبان های در نظر گرفته شده در اعماق یکسان به بررسی اثر عمق بر روی پارامترهایی مانند ضریب اطمینان، نشست قائم، تغییر مکان افقی دیواره گود و تورم کف گود پرداخته شد. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می دهد که افزایش عمق گود عموماً، باعث کاهش در ضریب اطمینان سازه نگهبان ها و افزایش پارامترهای نشست قائم، تغییر مکان افقی دیواره گود و تورم کف گود می شود؛ که در زمینه ای رسی عموماً سازه نگهبان میخکوبی و سپس خرپا دارای بیش ترین ضریب اطمینان و شمع بتنی کمترین ضریب اطمینان، بیش ترین نشست قائم زمین مجاور گود، تغییر مکان افقی جداره گود و تورم کف گود را دارا می باشد.