بررسی اثر ضربه بر ساختمان های بتنی مجاور هم ناشی از زلزله به روش آنالیز دینامیکی غیرخطی

از آن جایی که عموما در مناطق با جمعیت بالا و شهرهای بزرگ جهت استفاده حداکثری از زمین، ساختمان ها بدون فاصله و یا با فاصله ناکافی از یکدیگر ساخته می شوند، به هنگام زمین لرزه سازه های مجاوری که دارای مشخصات دینامیکی متفاوت (جرم، سختی و ارتفاع) می باشد، ارتعاش غیرهم فاز داشته و در صورتی که به نحو مناسبی از یکدیگر جدا نگردند به یکدیگر برخورد کرده و پدیده ضربه اتفاق میافتد و حالت بارگذاری بحرانیتری را نسبت به حالت عدم وجود برخورد و ضربه تجربه می نمایند. در این پژوهش دو ساختمان بتنی مجاور که توسط المان gap در نرم افزار 000sap در مجاورت یکدیگر قرار داده شده اند، توسط شتاب نگاشت های اصلاح شده مورد آنالیز تاریخچه زمانی قرار گرفته و پاسخ های دو حالت با وجود ضربه و بدون وجود ضربه مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل نشان می دهد که ضربه باعث افزایش پاسخ ها در ساختمان بلندتر و کاهش پاسخ ها در ساختمان کوتاه تر می گردد که این حالت، شرایط بحرانی تری را برای ساختمان های بلندتر ایجاد می کند. در ساختمان هایی با اختلاف طبقاتی کم تر، ضربه پاسخ های بیش تری را به همراه خواهد داشت.