طراحی معماری مرکز مطالعات استراتژیک زیست محیطی شمال غرب ایران در شهر تبریز با رویکرد معماری پایدار

نتایج تحقیقات و پژوهش های کاربردی مراکز اکولوژیکی، نقش مهمی در تدوین بهینه راهبردهای استراتژیکی اکولوژیکی خرد و کلان برای سازمان های زیست محیطی، نهادهای مرتبط و مردم جهت کاهش اثرات منفی ناشی از انتشار آلاینده ها، ریزگردها و دیگر مشکلات اکولوژیکی مرتبط با چالش تغییر اقلیم ایفا، می نماید. مرکز مطالعات استراتژیکی زیست محیطی شمال غرب ایران در زمینی به مساحت تقریبی 4 هکتار و زیربنای 6500 مترمربع در شهر تبریز در شمال غرب ایران با کانسپت کارا انرژی برگرفته از هندسه خورشیدی تبریز و عناصر اربعه (آب، باد، خاک، آتش) جهت استفاده حداکثری از تابش خورشیدی و لحاظ کردن شرایط اقلیمی، سایت و دیگر محدودیت ها و الزامات و فناوری های نوین انرژی مدار جهت رسیدن به فرم های بهینه و ایجاد آسایش حرارتی برای کاربران طراحی می شود. کشیدگی جبهه های اصلی با چرخش 12 درجه ای از جنوب به جنوب شرقی به حداکثر بهره وری انرژی مبتنی بر تلفیق بهینه راهبردهای معماری خورشیدی: الف- غیرفعال (با استفاده موثر از عناصر معماری ساختمان مرتبط با تابش خورشیدی شامل عناصر شفاف و صلب اعم از پنجره ها، دیوارها، سطوح داخلی و خارجی و غیره بدون نیاز به سیستم های مکانیکی و با کمک دریافت های: مستقیم، غیرمستقیم (با دیوارهای ترومب و حوضچه های روی بام، گلخانه ای) و ب- سامانه های فعال (با استفاده از کلکتورهای حرارتی خورشیدی و صفحات فتوولتاییک) هماهنگ با اجزای ساختمانی نما خصوصا در قسمت رستوران و گلخانه تحقیقاتی مرکز می انجامد. در کنار راهبردهای یادشده، دودکش های تهویه ای خورشیدی جنوبی به همراه آتریوم قسمت مرکزی ضمن ایجاد تهویه مطلوب تابستانی، دریافت های خورشیدی زمستانی را افزایش می دهند. این مرکز با خودکفایی انرژی 75 درصدی مبتنی بر رویکرد طراحی پایدار خورشیدی، ضمن آمایش و پایش داده های محیطی و آلاینده ها، شرایط آموزش و تربیت نیروهای متخصص و حتی شهروندان در زمینه های اکولوژی را فراهم کرده موجب فرهنگ سازی عملیاتی استفاده انرژی های تجدیدپذیر می شود که با دتایل های انرژی و ساختمانی مورد بررسی تحلیلی قرار می گیرد.