اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر نگرانی آسیب شناختی زنان متقاضی طلاق با علایم اختلال اضطراب فراگیر(gad): مدل عدم تحمل بلاتکلیفی داگاس(iu)

مقاله اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر نگرانی آسیب شناختی زنان متقاضی طلاق با علایم اختلال اضطراب فراگیر(gad): مدل عدم تحمل بلاتکلیفی داگاس(iu)

مقدمه: اختلال اضطراب فراگیر یکی از مشکلات روان شناختی زنان متقاضی طلاق می باشد و نقش نگرانی و عدم تحمل بلاتکلیفی در پیش بینی علایم آن از اهمیت خاصی برخوردار است، ازین رو هدف پژوهش حاضر نیز بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر نگرانی آسیب شناختی زنان متقاضی طلاق با علایم اختلال اضطراب فراگیر بر اساس مدل عدم تحمل بلاتکلیفی داگاس می باشد. روش: پژوهش حاضر ازنوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. به دین منظور از بین زنان مراجعه کننده متقاضی طلاق مراکز مشاوره شهرستان ارومیه، تعداد 40 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20نفر) جایگزین شدند و با انجام پیش آزمون، به آزمون های نگرانی آسیب شناختی پنسیلوانیا و عدم تحمل بلاتکلیفی پاسخ دادند. سپس گروه آزمایشی به مدت 14 جلسه 60 دقیقه ای پروتکل درمان شناختی رفتاری با مدل عدم تحمل بلاتکلیفی داگاس و رابی چاود را تجربه نمودند، این درحالی بود که گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای را تجربه نکردند. شرکت کنندگان ده روز بعد از آخرین جلسه مداخله، مجدداً به آزمون های نگرانی آسیب شناختی پنسیلوانیا و عدم تحمل بلاتکلیفی به عنوان پس آزمون پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله آزمون کواریانس تحلیل شد. یافته ها: نشان داد که درمان شناختی و رفتاری با مدل عدم تحمل بلاتکلیفی داگاس و رابی چاود در بهبود نگرانی و افزایش میزان تحمل بلاتکلیفی و کاهش علایم اختلال اضطراب فراگیر زنان متقاضی طلاق اثر مثبت و معنی داری دارد.

نتیجه گیری: نتایج پژوهش حکایت ازآن دارد که مداخله شناختی و رفتاری مبتنی بر مدل عدم تحمل بلاتکلیفی، می تواند به عنوان رویکردی موثر و کارآمد در زمینه کاهش علایم اختلال اضطراب فراگیرِ زنان متقاضی طلاق و هم چنین زنان مطلقه به کار رود.