تاثیر بازخوردهای حسی حرکتی تکنولوژی واقعیت مجازی بر تعادل ایستا و پویا مردان سالمند

مقاله تاثیربازخوردهای حسی حرکتی تکنولوژی واقعیت مجازی بر تعادل ایستا و پویا مردان سالمند

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی بازخوردهای حسی حرکتی تکنولوژی واقعیت مجازی بر تعادل ایستا و پویا مردان سالمند بود

مواد و روش ها: 30 مرد سالمند (سن: 3±70.36 سال، وزن: 2.34±70.60 کیلوگرم، قد: 2.28±1.78 متر) که از سلامت عمومی برخوردار بودند، به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند که به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. از آزمودنی ها قبل از شروع تمرینات توسط تست های شارپند رومبرگ تعادل ایستا (با چشمان باز و بسته) و زمان برخاستن و رفتن (تعادل پویا) به عمل آمد. گروه تجربی به انجام یک دوره تمرین عملکردی هشت هفته ای (سه جلسه در هفته) پرداختند و گروه کنترل فعالیت های روزانه خود را انجام داد. از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد اطلاعات و برای تعیین اختلاف بین پیش آزمون و پس آزمون بین و درون گروهی به ترتیب از t مستقل و وابسته در سطح معنی داری 0.05≥p استفاده شد.

یافته ها: نتایج نشان داد در پسآزمون، گروه تجربی عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشت. نتایج آزمون t همبسته نیز اختلاف معنی داری بین پیش و پس آزمون گروه تجربی در هر سه آزمودن تعادلی را نشان داد درحالیکه بین پیش و پس آزمون گروه کنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

بحث نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از این تحقیق، مؤید نقش تمرینات تکنولوژی واقعیت مجازی بر تعادل ایستا و پویا مردان سالمند بود که به علت عدم بهبود تعادل آزمودنی های گروه کنترل، می توان بهبود تعادل گروه تجربی را به اثر این تمرینات نسبت داد.