تحلیل روایی داستان حضرت مریم (س) در قرآن کریم و عهدین بر پایۀ روش گریماس

تحلیل روایی داستان حضرت مریم (س) در قرآن کریم و عهدین بر پایۀ روش گریماس

قرآن کریم و عهدین نوعی متن زبانی به شمار می روند که در سالهای اخیر مورد توجه پژوهشگران در زمینه های مختلف قرار گرفته اند؛ این متون سرشار از روایاتی هستند که جهت انتقال معنا به کار رفته اند، لذا پژوهشگران حوزۀ روایت شناسی نیز از این قافله جانمانده و سعی داشته اند با نگاهی نو این روایات را مورد بررسی قرار دهند. علم روایت شناسی کمک می کند بتوان به جلوه های نوینی از روایتها دست یافت، به این صورت که سعی دارد با استفاده از بررسی ساختار روایت ها به دستور زبان روایت دست یابد. گریماس از دانشمندان صاحب نظر علم روایت شناسی می باشد که نظریات وی بر پایۀ لانگ و دستور زبان روایت استوار است. وی معتقد است هر کنشگر روایت دارای یکی از شش نقشی است که در تقابل های دوگانه فرستنده-گیرنده، فاعل-مفعول و یاری کننده-بازدارنده قرار دارند. در این پژوهش داستان حضرت حضرت مریم(س) از قرآن کریم وعهدین انتخاب شده و با روش تحلیلی-توصیفی بر پایۀ نظریات گریماس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از این تحلیل نشان می دهد که داستان حضرت مریم هم در متن قرآن کریم و هم در عهدین از الگوی ارائه شده توسط گریماس پیروی می کند به این صورت که مشاهده می شود در قسمتهای مختلف داستان پاره های ابتدایی، میانی، انتهایی، نیروهای تخریب کننده و سامان دهنده وجود دارند.