بررسی امکان مطالبه خسارات مازاد بر دیه

بررسی امکان مطالبه خسارات مازاد بر دیه

رشد تصادفات رانندگی و نزاع های شخصی در جامعه جدا از اینکه موجب خسارت های بدنی برای افراد می شود اما روز به روز بر تعداد پرونده های جاری در قوه قضاییه اضافه می کند. یکی از مهمترین شکایت های مطرح در مراجع قضایی مطالبه دیه و خسارت های ناشی از جراحات بدنی است اما همیشه شاکیان خواستار دریافت مبلغی بیشتر از دیه صادره برای پیگیری درمان و امور دیگر هستند، گاهی مشاهده می شود شخصی که در حادثه یا نزاعی، مصدوم یا مضروب شده است و از شرایط تحقق دیه برخوردار است با مشکلی به نام «خسارات مازاد بر دیه» مواجه است چرا که دیه تعلق گرفته قادر نیست خرج و مخارج معالجات و بیمارستان و خسارات وارده را تأمین کند و شخص مصدوم یا مضروب، علاوه بر تحمل رنج و مشقت باید هزینه های معالجه و درمان را که به مراتب از دیه اخذ شده بیشتر است، خود بپردازد، یکی از مسائل مهمی که در جرایم با موضوع صدمات بدنی مورد بحث قرار می گیرد وجود یا عدم وجاهت قانونی دریافت خسارت مازاد بر دیه است. پرسش این است آیا شخصی که در حادثه یا نزاعی مجروح یا مصدوم شده است می تواند علاوه بر دیه که از سوی مرتکب یا بیمه و یا در مواردی توسط عاقله پرداخت می شود خرج و مخارج بیمارستان و هزینه های درمانی خسارات معنوی را از نیز از مرتکب دریافت نماید؟ و در صورت امکان بر چه مبنایی عمل شخص توجیه می شود؟ همچنین آرای محاکم در این خصوص بر مبنای پذیرش این مهم تاکید دارند یا خیر؟ مقاله ی حاضر به بررسی این موضوع پرداخته و با استناد به قانون مسؤولیت مدنی، اصول و قواعد کلی مانند قاعده ی لاضرر، تسبیب، نفی حرج و بنای عقلا و رأی اصراری هیأت عمومی دیوان عالی کشور مطالبه ی خسارت مازاد بر دیه را جایز می داند.