بررسی نظام آموزش پرورش استثنایی ایران با کشورهای کره جنوبی و چین

بررسی نظام آموزش پرورش استثنایی ایران با کشورهای کره جنوبی و چین

اعضای جامعه به لحاظ ذهنی، جسمی، عاطفی و اجتماعی تفاوت های قابل ملاحظه ای با دیگر همسالان خود دارند. به نحوی که به دلیل همین تفاوت های محسوس قادر نیستند از برنامه های درسی عادی که اصولا بر پایه ویژگی ها و توانای های مشترک اکثریت کودکان در سنین مختلف تنظیم گردیده است، به طور مناسب بهره مند گردند. آموزش کودکان استثنایی (کودکانی که نوع ناتوانی جسمی وذهنی مداوم دارند.) امری پر استرس است و حتی می تواند باعث فرسودگی شغلی معلمان شود. آموزش و پرورش مورد نیاز کودکان استثنایى با آنچه اکثریت کودکان و دانش آموزان به آن احتیاج دارند بسیار متفاوت مى باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسى تطبیقى نظام آموزش و پرورش استثنایى در کشورهاى  چین و ایران است، که از میان ابعاد مختلف نظام آموزش و پرورش استثنایى به صورت هدفمند خدمات ارائه شده به کودکان استثنایى بررسى شده است. روش پژوهش توصیفى ـ مقایسه اى است. ابزارهاى گرداورى اطلاعات شامل کتب، پایان نامه ها، مقالات معتبر علمى در داخل و خارج از کشور مى باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان مى دهد که هر دو کشور به آموزش کودکان استثنایى اهمیت مى دهند و از اهداف مشترک آن ها آموزش متناسب با نیاز هاى کودکان استثنایى و آماده کردن آن ها براى بزرگسالى و اداره ى زندگى است. همچنین حق آموزش رایگان و حمایت و توانبخشى این کودکان از قوانین مشترک این کشور ها مى باشد. اما خدمات ارائه شده و کابرد فناورى هاى پیشرفته در ایران به نسبت کشور مورد مطالعه کمتر است.