بررسی مفهوم هویت در آموزش و پرورش با رویکرد پدیدارشناسانه

بررسی مفهوم هویت در آموزش و پرورش با رویکرد پدیدارشناسانه

مفهوم هویت با پرسش "من چه کسی هستم" از نخستین دوره های حیات انسانی همواره مطرح بوده و در هر دوره ای پاسخی به خود گرفته است. هویت در هر دوره ای متاثر از شرایط و ویژگی های بافتی جوامع و اعصار، مفهوم ویژه ای یافته است . تلاش نگارندگان بر این است که اقدام به تحلیل مفهوم پدیدارشناختی هویت در فضای تعلیم و تربیت کنند. سؤال اصلی پژوهش عبارت است از اینکه جریان و عمل تعلیم و تربیت در پرورش هویت بر مبنای مفهوم پدیدارشناختی هویتی چگونه بایستی به انجام رسد؟ این پژوهش از اشکال پژوهش های فلسفی و با روش تحلیلی-استنتاجی انجام شده است . نتایج نشان می دهد موفقیت یک نظام تعلیم و تربیت در پرور ش هویت های فراگیران بستگی به نحوه ی عمل کرد این نظام در ارتباط با سه ضلع اصلی مثلث هویت یابی یعنی مبانی، مؤلفه ها و فرایندهای هویتی است. چنانچه تعلیم و تربیت و عناصر آن، خود مسیر هویت یابی را آگاهانه پیموده باشند و در مقام هویت بخشی، دست اندرکاران تعلیم و تربیت ، مبانی یا همان منابع و زمینه های هویت بخش را به نحو مناسب تدارک ببیند، زمینه های ظهور یافتن مؤلفه های هویتی را در فراگیران با ایجاد موقعیت های مناسب یادگیری فراهم سازد و امکان وارد شدن فراگیر به چرخه ی هویتی را ایجاد کند، می توان انتظار داشت، جریان هویتی مسیر صحیح خود را طی کند. یادگیری با طلوع هویت در فرد متولد می شود و ازاین رو مترادف با هویت یابی یا تشخص فردی است. در این معنا، زمینه های یادگیری، همان زمینه های هویتی است.