تأثیرشیوه تدریس دانش آموزمحور بر شخصیت اجتماعی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضرشناسایی تأثیرشیوه تدریس دانش آموزمحور بر شخصیت اجتماعی دانش آموزان دبیرستان در شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع آزمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دبیرستانی شهرستان بندرلنگه 2000 به تعداد نفر می باشند. حجم نمونه این پژوهش 40 نفرمی باشد که 20 نفر آن را گروه کنترل و 20 نفر هم گروه آزمایش تشکیل می دهند که از طریق نمونه ‌گیری خوشه ای بدست آمده است. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته عوامل موثر بر توانمندسازی منابع انسانی با ضریب پایایی 81.0 می باشد. جهت بررسی رابطه بین متغیرهای فرضیه های 1 تا 3 پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده که نتایج حاصل از فرضیه اول نشان می دهد که تفاوت معنی ‌داری بین میانگین نمرات سازگاری عاطفی در گروه‌ های آزمایش و کنترل وجود دارد. به ‌طوری ‌که سازگاری عاطفی در گروه آزمایش بیشتر از گروه کنترل نشان داده شده است. به ‌عبارت ‌دیگر روش های تدریس دانش آموز محور بر سازگاری عاطفی دانش آموزان مؤثر است. همچنین در فرضیه دوّم از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات سازگاری اجتماعی در گروه‌های آزمایش و کنترل وجود دارد. به ‌طوری ‌که سازگاری اجتماعی در گروه آزمایش بیشتر از گروه کنترل نشان داده شده است. به‌ عبارت ‌دیگر روش های تدریس دانش آموزمحور بر سازگاری آموزشی دانش آموزان مؤثر است.