نقش پیش بینی کنندگی متغیرهای جمعیت شناختی و هوش شناختی، هیجانی و معنوی در انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر

نقش پیش‌بینی‌کنندگی متغیرهای جمعیت‌شناختی و هوش‌ شناختی، هیجانی و معنوی در انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر

سابقه و هدف: اهمیت معنویت و رشد معنوی در انسان، در چند دهه گذشته به‌صورتی روزافزون توجه روان‌شناسان و متخصصان بهداشت روانی را به خود جلب کرده است. همچنین مطالعات نشان داده که عوامل انگیزشی در درگیری شناختی بر فرایند یادگیری تاثیرگذار است. ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیش‌بینی‌کنندگی متغیّرهای جمعیت‌شناختی و هوش ‌شناختی، هیجانی و معنوی بر انگیزه پیشرفت تحصیلی بود.

روش کار: این مطالعه توصیفی از نوع علّی-مقایسه‌ای است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش‌آموزان دختر 12 تا 13 سال شهر تهران در سال 1397 بودند که از میان آنان نمونه‌ای به حجم 280 نفر به‌روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای از مدارس دولتی انتخاب شد. داده‌ها با استفاده از آزمون هوشی وکسلر (ویرایش چهارم)، پرسش‌نامه‌های انگیزه پیشرفت هرمنس، هوش‌ معنوی ناصری، هوش ‌هیجانی شوت و پرسش‌نامه وضعیت اجتماعی و اقتصادی جمع‌آوری؛ و با استفاده از تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که انگیزش پیشرفت با هوش شناختی، هیجانی و معنوی رابطه مستقیم و معنی‌داری داشت (با سطح اطمینان 99 درصد (p<1%)). به عبارتی با افزایش میزان متغیّرهای مستقل (هوش شناختی، هیجانی و معنوی)، سطح انگیزش پیشرفت نیز افزایش یافت.

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، هوش ‌شناختی، هیجانی و معنوی تاثیر معناداری بر میزان انگیزش پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دارد و با افزایش هریک از این متغیّرها، سطح انگیزه پیشرفت در دانش‌آموزان بالا می‌رود.