مطالعه آزمایشگاهی نحوه شستشوی نفت از سنگ مخزن در سیلاب زنی با استفاده از سی تی اسکن چرخشی

در اصطلاح، برداشت اولیه نفت، برداشت ثانویه نفت و برداشت دوران سوم نفت (ازدیاد برداشت نفت) جهت توصیف برداشت هیدروکربن ‌ها بر اساس روش تولید یا زمان تولید آن ها به کار می ‌رود. در برداشت اولیه نفت تولید هیدروکربن‌ ها بر اساس مکانیزم ‌های محرک طبیعی موجود در مخزن بدون نیاز به کمک اضافی تزریق سیال ‌هایی مانند آب و گاز صورت می‌گیرد. در بیشتر موارد محرک‌ های طبیعی نسبتاً ضعیف هستند و در نتیجه برداشت کلی نفت کم خواهد بود. فقدان محرک‌ های طبیعی کافی در بیشتر مخازن منجر به معرفی محرک ‌های مصنوعی برای کمک به انرژی‌ های طبیعی مخزن می‌شود که پرکاربردترین این روش‌ها تزریق آب یا گاز است. برداشت ثانویه نفت به برداشت اضافی به وسیله روش‌های متداول تزریق آب و تزریق گاز غیرامتزاجی اطلاق می‌گردد. معمولاً فرایند انتخابی برداشت ثانویه به دنبال برداشت اولیه انجام می‌شود؛ ولی ممکن است که همزمان هم صورت گیرد. قبل از انجام یک پروژه برداشت ثانویه باید بطور کامل اثبات شود که فرآیند های طبیعی برداشت کافی نیستند؛ در غیر این ‌صورت ریسک هدررفت سرمایه ‌گذاری پروژه برداشت ثانویه وجود دارد. برداشت دوران سوم نفت (ازدیاد برداشت نفت) به برداشت اضافی بعد از روش‌های برداشت اولیه و ثانویه اطلاق می‌گردد. روش‌ های مختلف ازدیاد برداشت نفت اساساً برای برداشت نفت باقیمانده، نفتی که بعد از روش‌های برداشت اولیه و ثانویه در مخزن باقی می ‌ماند، طراحی می‌شوند.