طراحی برنامه مداخله ای داستان های اجتماعی و بررسی اثربخشی آن بر افزایش بهره همدلی در کودکان اتیستیک با عملکرد بالا

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه مداخله ای داستان های اجتماعی و بررسی اثربخشی آن بر افزایش بهره همدلی در کودکان اتیستیک با عملکرد بالا بود. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان اتیسم (همگی پسر) با عملکرد بالای مرکز توانبخشی آفتاب در کرج در سال تحصیلی 1395 بود. تعداد حجم نمونه بین 14 نفر از کودکان اتیسم بود. 7 جلسه برگزار شد که 2 جلسه آن برای معارفه و ارزیابی و 5 داستان اجتماعی در 5 جلسه برای کودکان اتیستیک آموزش داده شد. پرسشنامه همدلی- بهر و تحلیل- بهر بارون-کوهن و همکاران (2002) در دو مرحله پیش آزمون- پس آزمون توسط والدین کودکان انجام شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس چند متغیری موسوم به مانکوآ استفاده شد. یافته ‌ها براساس تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش چنین نتیجه گیری شد که اجرای داستان‌ های اجتماعی، بهره همدلی در کودکان اتیستیک را افزایش می دهد .(p<0.01) نتیجه‌گیری: بنابراین می توان چنین نتیجه گیری کرد که داستانهای اجتماعی در بهره همدلی کودکان اتیسم موثر می باشد و می تواند در عملکرد آنها تاثیر بگذارد.