نقش و تاثیر رفاه اجتماعی بر میزان مشارکت سیاسی شهروندان

امروزه مشارکت سیاسی، یکی از شاخص‌های عمده  و اصلی نوسازی و توسعه سیاسی و اجتماعی به شمار می‌رود، اگر مشارکت سیاسی را روندی مبتنی بر بهره‌مندی خردمندانه  از فرصتها و منابع و شرکت آگاهانه و داوطلبانه افراد در تعیین سرنوشت خود با هدف ایجاد جامعه‌ ای ‌نو در جهت دستیابی به کرامت انسانی، تامین و رفاه اجتماعی (سلامت و بهداست، اشتغال، آموزش، تامین اجتماعی و...) بدانیم. آنگاه در مشارکت سیاسی عوامل مختلف، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، محیطی، رفاهی، تامین اجتماعی، شادکامی، و ...، اثر گذار هستند. لذا براساس  نظریه گزینش عقلانی هابرماس، این نوشتار  به دنبال یافتن تاثیر رفاه اجتماعی برمیزان مشارکت سیاسی شهروندان است. اگر بپذیریم که دستیابی به مشارکت سیاسی و میزان توسعه رفاه اجتماعی ارتباط، تاثیرگذاری و همپوشانی با یکدیگر دارند. آنگاه سوال اصلی این نوشتار این خواهد بود که رفاه اجتماعی چه نقش و تاثیری بر میزان مشارکت سیاسی شهروندان دارد؟ فرضیه مطروحه در پاسخ به سوال این است که بین میزان افزایش یا کاهش رفاه اجتماعی و میزان مشارکت سیاسی افراد جامعه رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد، روش مورد استفاده در این مطالعه (جمع آوری اطلاعات) کتابخانه‌ای است و از روش توصیفی ـ تحلیلی برای بررسی و تجزیه و تحلیل یافته ‌ها استفاده شده است.