تبیین جامعه شناختی رضایت از زندگی زنان: بررسی مؤلفه ها، الگوهای اجتماعی و عوامل اجتماعی مؤثر بر آن (مورد: مقایسه زنان شاغل و خانه دار 20-49 ساله شهر اصفهان)

مقاله تبیین جامعه‌ شناختی رضایت از زندگی زنان: بررسی مؤلفه‌ها، الگوهای اجتماعی و عوامل اجتماعی مؤثر بر آن) مورد: مقایسه زنان شاغل و خانه‌دار 20-49 ساله شهر اصفهان(

زندگی پژوهی، یکی از موضوعات کاربردی در تحقیقات جامعه‌ شناسی ایران معاصر تلقی شده که شامل تحقیقاتی بوده که به ابعاد گوناگون زندگی اجتماعی افراد (برای نمونه معناداری زندگی، رضایت از زندگی، کیفیت زندگی، سبک زندگی و مهارت‌ های زندگی) می‌ پردازد. رضایت زندگی یکی از مهم‌ترین شاخص‌ های کیفیت زندگی اجتماعی و سلامت روانی محسوب می‌شود. رضایت از زندگی ارزیابی شناختی و آگاهانه فرد از کیفیت زندگی خود می‌ باشد. زنان نیمی از ساختار اجتماعی ایران را به خود اختصاص داده‎اند. برخورداری زنان از رضایت زندگی بی ‌شک در عرصه ‌های مختلف نظام فردی، خانوادگی، فرهنگی و اجتماعی زنان تأثیر چشمگیر و شگرفی از خود بجا می‌ گذارد. هدف تحقیق تبیین جامعه ‌شناختی رضایت از زندگی زنان در ایران (مورد: شاغل و خانه‎ دار شهر اصفهان، مؤلفه ‌ها، الگوهای اجتماعی و هم‌چنین بررسی نقش عوامل اجتماعی بر آن) خواهد بود. پژوهش حاضر تحقیقی پیمایشی و ابزار جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه چندبعدی رضایت زندگی هیوبنر (2001) بوده که ابزار مذکور پنج حوزه رضایت زندگی را موردسنجش قرار داده است. جامعه آماری کلیه زنان شاغل و خانه‌ دار شهر اصفهان و نمونه آماری شامل 384 زن در نظرگرفته شد. پژوهش نشان داده که تمامی پنج مؤلفه و هم‌ چنین کل رضایت از زندگی زنان شهر اصفهان در سطح زیاد ارزیابی ‌شده است. اگرچه وضع اقتصادی زنان تأثیری در رضایت از زندگی آنان نداشته ولیکن رضایت زندگی از زنان متأثر از وضع زناشویی گزارش ‌شده است.

رضایت زندگی زنان شهر اصفهان به ‌طور جداگانه روابط معناداری منفی با پنج متغیر تحصیلات، طبقه اجتماعی، سن، درآمد و تعداد فرزندان و هم‌چنین روابط معناداری با چهار متغیر حمایت اجتماعی، دین‌داری، معناداری زندگی و بیگانگی اجتماعی داشته‌اند. نتایج تحلیل مسیر نشان داده که بیشترین عوامل اجتماعی مؤثر بر رضایت از زندگی زنان شهر اصفهان، به ترتیب اختصاص به هفت متغیر حمایت اجتماعی، دین‌داری، معناداری زندگی، وضع زناشویی، تعداد فرزندان، بیگانگی اجتماعی و سن زنان داشته‌اند و درمجموع 91 درصد تغییرات رضایت از زندگی زنان شهر اصفهان را تبیین می‌کنند. وضع اقتصادی تأثیری در رضایت زندگی زنان نداشته و نوعی همگونی (تجانس) اجتماعی در رضایت زندگی زنان شاغل و خانه‌ دار شهر اصفهان مشاهده‌شده است. از طریق چهار متغیر حمایت اجتماعی، دین ‌داری، معناداری زندگی و بیگانگی اجتماعی می‌توان موجبات افزایش رضایت از زندگی زنان شهر اصفهان را فراهم نمود.