اپیگلوتیت: یک عارضه باکتریال نادر به دنبال آبله مرغان

آبله مرغان یک عفونت ویروسی دوران کودکی و یک بیماری خود محدود شونده است اما این بیماری و عوارض آن در سنین بالا می تواند تهدیدکننده حیات باشد. معمولا عوارض بیماری سه تا چهار روز بعد از ضایعات پوستی آبله مرغان به صورت درد و تب راجعه بیشتر از 38.5 درجه و ظاهر توکسیک آشکار می شود. عوارض راه هوایی در آبله مرغان نادر است. سوپراگلوتیت حاد بیشتر کودکان 2 تا 6 سال را گرفتار می کند. سیر آن برق آسا و سریع و انسداد راه هوایی به علت سلولیت ساختمان های سو پراگلوت است. معاینه راه هوایی در بیمار مبتلا به اپیگلوتیت که عارضه نادری به دنبال آبله مرغان است، باید در محیطی تحت کنترل یا اتاق عمل و توسط متخصصین خیلی ماهر (متخصص جراحی و بیهوشی) انجام شود و بیمار جهت ادامه در بخش مراقبت های ویژه پذیرش و تحت درمان با آنتی بیوتیک و مراقبت تنفسی مناسب و موثر قرار بگیرد؛ در غیر این صورت میزان مرگ و میر بالا خواهد بود. در این مقاله یک بیمار 21 ساله مبتلا به اپیگلوتیت متعاقب آبله مرغان گزارش می شود. بیمار تقریبا پنج روز بعد از شروع ضایعات جلدی دچار گلودرد، استریدور و تنگی نفس با رتراکسیون بین دنده ای و استرنوم و تاکپینه و تب و تاکیکاردی شده بود. در نازوفارنگوسکوپی که در اتاق عمل انجام شد، در التهاب شدید اپیگلوتیت دیده شد؛ بنابراین تراکئوستومی اورژانس انجام شد و بعد از لارنگوسکوپی مستقیم اپیگلوتیت مسجل و نمونه برداری شد. بیمار در بخش مراقبت های ویژه پذیرش و آنتی بیوتیک وسیع الطیف تجویز گردید و پس از یک هفته با دستور دارویی و حال عمومی خوب مرخص شد.