نتایج درمان طبی در پیشگیری از خونریزی مجدد در هایفمای آسیبی

مقدمه: هایفمای آسیبی از علل شایع مراجعه به مراکز اورژانس چشم است که در آن خونریزی مجدد با پیش آگهی بد بینایی همراه است. خونریزی مجدد عوارضی از جمله خونی شدن رنگ قرنیه، گلوکوم و آتروفی عصب بینایی را بوجود می آورد و لذا مهمترین هدف در درمان هایفما جلوگیری از خونریزی مجدد و عوارض ناشی از آن است. این مطالعه با هدف بررسی همه گیرشناسی هایفمای آسیبی ونقش درمان طبی در پیشگیری از بروز عوارض کوتاه مدت صورت گرفته است.

روش کار: این مطالعه توصیفی – مقطعی در سال 1384 در درمانگاه اورژانس بیمارستان چشم پزشکی خاتم الانبیاء (ص) مشهد انجام شده است. 100 بیمار هایفمای آسیبی مورد مطالعه قرار گرفتند. از کلیه بیماران معاینه کامل چشم پزشکی به عمل آمد و بعد از تشخیص تحت درمان قرار گرفته و به مدت 10 روز نیز پیگیری شدند. مشخصات فردی، نتایج درمان و پیگیری در پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد.

نتایج: از 100 بیمار مورد مطالعه، 81% مرد و 19% زن بودند (درمردان 4 برابر شایعتر بود). متوسط سن هنگام مراجعه 15.4±26.5 سال بود. 62% بیماران سن کمتر از 30 سال داشتند. در 48% موارد، چشم راست، 50% چشم چپ و در 2% موارد، هر دو چشم درگیر بود. از نظرآماری تفاوتی بین این که کدام چشم مبتلا باشد، وجود نداشت. متوسط دید بیماران در هنگام مراجعه 2.10±4.10 بود. بین دید اولیه و شدت هایفما ارتباط مستقیم وجود داشت (0.43(p=. در این مطالعه ارتباطی بین سن، جنس، نوع آسیب با شدت هایفما یافت نشد. متوسط فشار داخل چشمی در هنگام مراجعه 18 میلی متر جیوه بود. ارتباط آماری بین فشار چشم و شدت هایفما وجود نداشت. متوسط تیزبینى بیماران درپایان پیگیرى (روزدهم) برابر 2.10± 8.10 بود. از مجموع 100 بیمار، 10 بیمار دچار خونریزی مجدد شدند (خطر خونریزی مجدد با درمان دارویی برابر 10% بود). متوسط زمان خونریزى 4.3 روز بود. دراین مطالعه تمام بیماران دچار خونریزى مجدد، هایفماى بیشتر یا مساوى درجه 4 در اولین مراجعه داشتند (تنها عامل خطر خونریزی مجدد در این مطالعه هایفماى بالاتر از درجه 4 بود).

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که عوارض هایفمای آسیبی از جمله خونریزی مجدد به طور چشمگیری با درمان دارویی قابل پیشگیری است.