تأثیر روان شناسی مثبت نگر بر خودکارآمدی دانش آموزان ابتدایی شهر بندرعباس

پژوهش حاضر به منظور تأثیر روان شناسی مثبت نگر دانش آموزان ابتدایی شهر بندرعباس انجام گرفته است. این پژوهش شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس از آزمون و گروه کنترل بود. دانش آموزان دختر ابتدایی شهر بندرعباس تشکیل دهنده جامعه آماری پژوهش بودند. نمونه تحقیق شامل 50 دانش آموز دختر پایه ششم بودکه 25 نفر برای گروه کنترل و 25 نفر برای گروه آزمایش انتخاب شدند. گروه آزمایش به مدت سه ماه آموزش دیدند و در این مدت گروه کنترل هم به روش سنتی آموزش لازم را دریافت کردند. برای سنجش خودکار آمدی از پرسش نامه خودکار آمدی ویلرولدهم (1982) به عنوان پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت که با کواریانس  تحلیل شد. نتایج نشان داد که روان شناسی مثبت نگر بر خودکارآمدی دانش آموزان دوره ابتدایی شهر بندرعباس تأثیر دارد. بنابراین، روان شناسی مثبت نگر  نسبت به روش سنتی کارآیی بیشتری دارد و دانش آموزانی که آموزش دیده بودند  خودکارآمدی بیشتری را از خود نشان دادند