مولفه های تاثیرگذار بر تراکم ادراکی در جهت بوجود آوردن حس خلوت در مجتمع های مسکونی (نمونه های موردی: مجتمع پردیسان و کاکتوس شهر رشت)

مقاله مولفه های تاثیرگذار بر تراکم ادراکی در جهت بوجود آوردن حس خلوت در مجتمع های مسکونی (نمونه های موردی: مجتمع پردیسان و کاکتوس شهر رشت)

در برنامه ریزی و طراحی محیط های مسکونی، افزایش جمعیت، متراکم سازی فضاهای شهری را به عنصری جدید در برخورد با مسائل شهری تبدیل کرده است؛ که با ازدحام به عنوان فرآیندی روانی و بیزاری از محیط و اجتماعات همراه و مرتبط است. از این رو تراکم شرایط زندگی اجتماعی و شیوه ادراک محیط را تحت تاثیر قرار می دهد بنابراین تاثیرات ذهنی ساکنان که تراکم موجود محیط را بر اساس قضاوت ذهنی ادراک می کنند از اهمیت بالایی برخوردار است. این ادراک به نشانه و عواملی وابسته است که عوامل کالبدی از مهم ترین آن به شمار می آید. در یک تراکم ثابت، شیوه طراحی و ترکیب واحدهای مسکونی میتواند ارزیابی های متفاوتی را از تراکم موجب شود. در این راستا هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی مؤلفه های مولفه های تاثیرگذار بر تراکم ادراکی در جهت بوجود آوردن حس خلوت است که این موضوع با انتخاب دو مجتمع مسکونی پردیسان و کاکتوس در شهر رشت انجام شده است.

در این راستا ابتدا مؤلفه های تأثیرگذار بر تراکم ادراکی شناسایی و سپس پرسشنامه پژوهش طراحی و توسط ساکنان مجتمع های مسکونی این پرسشنامه ها پر شد. برای تعیین میزان اهمیت شاخص ها نیز از مدل ahp استفاده شد. نتایج مدل ahp نشان داد که شاخص زمینه فرهنگی با امتیاز نسبی 0.206 نسبت به سایر شاخص ها از اهمیت بیش تری در ایجاد حس خلوت برخوردار است. شاخص های الگوی جاری فعالیت ها و خوانایی در رتبه های بعدی قرار دارند. تحلیل یافته های پژوهش در مجتمع مسکونی پردیسان حاکی از آن است که از مجموع هشت شاخص مورد مطالعه، دو شاخص الگوی جاری فعالیت ها و نشانه ها بیش ترین اولویت اجرایی برای افزایش حس خلوت در این مجتمع مسکونی را دارند. یافته های پژوهش در مجتمع مسکونی کاکتوس نیز نشان داد که دو شاخص الگوی جاری فعالیت ها و زمینه فرهنگی از بیش ترین اولویت اجرایی برخوردارند.