نگاهی کیفری به پیش شرط های ذهنی معاونت در جرم در قوانین جزایی

نگاهی کیفری به پیش شرط های ذهنی معاونت در جرم در قوانین جزایی

هنگامی که شخصی تصمیم به ارتکاب فعل مجرمانه می گیرد لازم است، اندیشه مجرمانه خویش را به منصه ظهور برساند. ظهور قصد و نیت مجرمانه به طور محسوس ومعینی در خارج آشکار می شود. دراین حالت فرد ماهیت قصد مجرمانه خویش را با رفتار وعملی که مبین نیت واقعی اوست نمایان می سازد. از اینجاست که قصد و نیت مجرمانه فرد بررسی شده و کشف و استنباط می شود. زیرا صرف پندار و اندیشه مجرمانه هراندازه زشت و ناپسند باشد، مادامی که آن اندیشه توام با عملیات خارجی نباشد، قابل مجازات نیست. مجرم باید مبادرت به فعل یا ترک فعلی کند که ملموس، محسوس و عینی بوده و در قانون عنوان مجرمانه داشته باشد. وجود رابطه سببیت میان فعل مجرمانه مرتکب اصلی و مساعدت معاون ضروری است. لیکن ارتباط مستقیم میان معاون و مباشرجرم اصلی شرط نیست، بدین جهت معاونت در معاونت درنظام کیفری ایران مورد پذیرش قرار گرفته است.همچنین معاون و مباشرجرم باید تطابق قصد داشته باشند و هدف مشترکی را دنبال نمایند ومعاون باید نسبت به عمل ارتکابی خود، عمل ارتکابی مباشر و اوضاع و احوال خاص جرم آگاهی داشته واعمال خویش را با اراده وقصد مجرمانه مرتکب گردد.