بررسی مقایسه ایی جهت گیری زندگی (خوش بینی و بد بینی) و احساس خود کهتری (خودکم بینی) بر شادکامی معلمین زن و مرد آموزش و پرورش ناحیه 2 زاهدان

هدف از این پژوهش بررسی مقایسه ایی جهت گیری زندگی (خوش بینی و بد بینی) و احساس خود کهتری (خودکم بینی) و شادکامی معلمین زن و مرد آموزش و پرورش ناحیه 2 زاهدان است. این تحقیق از نظر اهداف تحقیقی جز تحقیق های بنیادی و از نظر روش و ماهیت از نوع تحقیق توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر، تمامی معلمان مدارس راهنمایی و متوسطه زن و مرد  آموزش و پرورش ناحیه 2 زاهدان  می باشد،  که به تعداد 150 پرسشنامه بین آنان توزیع  گردید. متغیرها با استفاده از پرسشنامه 13 آیتمی جهت گیری زندگی چانگ و همکاران (1993) و پرسشنامه آزمون شادکامی آکسفورد دارای 29 آیتمی، سنجیده شد. اطلاعات با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیو ن توسط نرم افزار اس پی اس اس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل فرضیات نشان داد که جهت گیری زندگی (خوش بینی و بد بینی) و احساس خود کهتری (خودکم بینی) بر شادکامی معلمین زن و مرد آموزش و پرورش ناحیه 2 زاهدان تاثیر دارد. و جهت گیری زندگی (خوش بینی و بد بینی) بر شادکامی معلمین زن و مرد آموزش و پرورش ناحیه 2 زاهدان تاثیر دارد.. همچنین احساس خود کهتری (خودکم بینی) بر شادکامی معلمین زن و مرد آموزش و پرورش ناحیه 2 زاهدان تاثیر ندارد. و در پایان جهت گیری زندگی (خوش بینی و بد بینی) بر احساس خود کهتری (خودکم بینی) معلمین زن و مرد آموزش و پرورش ناحیه 2 زاهدان تاثیر دارد.