ارائه یک مدل جهت بررسی تاثیر افزودنی های مختلف بر پدیده عریان شدگی مخلوط های آسفالتی گرم

با توجه به نقش عمده راه ها در اقتصاد ملی، همواره تامین دوام و افزایش عمر سرویس دهی روسازی راه ها به عنوان تاسیسات زیربنایی هر کشور مورد توجه بوده است. از طرفی، دوام روسازی ها علاوه بر بارگذاری وسائل نقلیه متأثر از شرایط آب وهوایی خواهد بود. دراین خصوص پدیده عریان شدگی که به طور عمده ناشی از اثرات مخرب آب بر بتن آسفالتی است به عنوان یکی از مهم ترین خرابی های روسازی ها در اثر شرایط جوی مطرح می باشد. به منظور تشخیص استعداد بروز این خرابی، میزان کاهش مقاومت نمونه ها در اثر اشباع شدن با آب، به عنوان شاخصی از مقاومت مخلوط ها در مقابل پدیده عریان شدگی مورد ارزیابی قرار می گیرد. در این پژوهش با استفاده از آزمایشات مارشال و کشش غیرمستقیم به بررسی تغییرات مقاومت نمونه های خشک و اشباع بتن آسفالتی پرداخته شده است. همچنین علاوه بر بررسی تاثیر تغییر درصد و نوع فیلر مصرفی، نمونه هایی نیز با استفاده از یک نوع مایع افزودنی ضد عریان شدگی ساخته شده و تحت آزمایش قرار گرفتند. نتایج آزمایش، بیانگر اثرات مثبت استفاده از مایع ضدعریان شدگی و فیلرهای آهک هیدراته و سیمان در بهبود مقاومت نمونه های آسفالتی مستعد پدیده عریان شدگی می ‍ باشند. در نتیجه این مطالعات روابطی ارائه شده است که براساس آن می توان شاخص های مقاومت مخلوط های آسفالتی در برابر عریان شدگی را بر حسب مقدار ماده افزودنی مورد استفاده تعیین نمود.