ارائه متدولوژی تعیین شبکه امکان پذیر خطوط ویژه اتوبوسرانی

در طراحی شبکه خطوط ویژه توسط یکی از روش های بهینه سازی ریاضی، گزینش مجموعه خطوط امکان پذیر که شرایط اولیه ای برای ورود به مسئله را دارا هستند. به میزان قابل توجهی از زمان اجرای برنامه خواهد کاست. از سوی دیگر، شبکه پیشنهادی نیاز به اصلاح کمتری داشته و اجرای آن در شبکه واقعی امکان پذیرتر می باشد. در این مقاله، شاخص هایی به عنوان شاخص های امکان پذیری ایجاد خطوط ویژه ارائه شده و در نهایت متدولوژی گزینش مجموعه کمان های امکان پذیر پیشنهاد می گردد. کاربرد روش پیشنهادی در یک مطالعه موردی برروی بخشی از شبکه شهر مشهد مورد بررسی قرار می گیرد.