بررسی ارزش تشخیصی سرولوژی در مقایسه یا پاتولوژی برای تشخیص عفونت هلیکوباکتر پیلوری

جایگزینی میکروب هلیکوباکتر پیلوری در معده در اوایل کودکی روی می دهد و یکی از شایع ترین عوامل عفونی در انسان می باشد که با ایجاد آسیب نسبی در دستگاه گوارش فوقانی باعث مستعد کردن فرد به زخم معده، دئوزم، لنفوم و سرطان معده می شود. روش های تهاجمی-تشخیصی این عفونت، از طریق کشت و بررسی پاتولوژی نمونه حاصل از انجام آندوسگوپی می باشد. روش های غیر تهاجمی آن تست تنفسی با کربن نشاندار و سرولوژی است. با توجه به اینکه کیت های سرولوژی موجود در کشور برای بزرگسالان ساخته شده  است، ما تصمیم گرفتیم که مقایسه ای با تست های استاندارد داشته باشیم تا ارزش تشخیصی آنها را مشخص نمائیم. این مطالعه به صورت مورد-شاهدی (cross-sectional) بر روی 100 نفر از کودکان و نوجوانان 18-6 ساله مراجعه کننده به بخش گوارش بیمارستان مرکز طبی کودکان انجام شد. از بیمارانی که در آندوسکوپی آنها، التهاب، زخم و گاستریت ندولر داشتند و فاقد سابقه سوختگی، مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (nsaid) و استرس منجر به زخم معده بودند، نمونه بیوپسی از ناحیه آنتروم معده جهت بررسی و پاتولوژی برداشته شد و همزمان 3 سی سی خون وریدی برای انجام آزمون سرلوژی igg به روش الایزرا از ایشان گرفته شد. از 100 کودک 60 پسر و 40 دختر وارد مطالعه شدند و 91% از کودکان تحت بررسی، دارای سابقه بیماری گوارشی و 28.6% بیماران سابقه بیماری گوارشی را در خانواده ذکر می کردند که در 17.1% پدر خانواده سابقه بیمار گوارشی را داشته است. التهاب، زخم واروزیون به ترتیب در 94%، 31.4% و 34.4% بیماران مشاهده شد. در 50% موارد التهاب در معده و به صورت ندولر بوده است. محل زخم 17% در معده و محل اورازیون در 23% در دئودنوم بوده است. آزمون اوره آز، سرولوژی و پاتولوژی به ترتیب در 57%، 35% و 29% مثبت گزارش شد. حساسیت و اختصاصی بودن تست سرولوژی نسبت به پاتولوژی به ترتیب 45% و 71% به دست آمد. تست سرولوژی در کودکان نسبت به تست های تشخیصی استاندارد تهاجمی هلیکوباکترپیلوری از حساسیت و ویژگی پایینی برخوردار است.