• نقش علوم انسانی در سیاست ها و برنامه های توسعه ایران

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1385/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1385/01/01
    • تعداد بازدید: 1006
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    سیاست گذاری و برنامه ریزی نقطه تلاقی و تلفیق نظریه و عمل در علوم انسانی و اجتماعی است و هدف از چنین امری دستیابی به رفاه و توسعه جامعه است. در این نوشتار منظور از سیاست و برنامه ریزی تجلی اراده حکومت در عمل و مجموعه ای ساختاری و متشکل از مقاصد، تصمیمات و اعمالی است که به عنوان اقتدار عمومی در سطوح محلی، ملی و بین المللی عرضه می شوند. هر نوع سیاستگذاری نیازمند توسل به علوم انسانی و اجتماعی است تا بتواند مبانی نظری، رویکردها و مفاهیمی را که جهت و هدف اصلی را مشخص می کند، ترسیم نماید. در جامعه ایران بعد از اضمحلال «اندیشه ایرانشهری» و افول «عصر زرین فرهنگ ایران» با آغاز دوره مشروطیت اندیشه تجدد و توسعه بر اثر مقتضیات زمان و تهدیدات جامعه غربی جلوه گر شد و با تشکیل و استقرار «دولت مدرن»سیاست گذاری و برنامه ریزی به شیوه جدید رایج گشت. سیاست ها و برنامه های عمران و توسعه ایران از برنامه عمرانی هفت ساله اول (1327) قبل از انقلاب اسلامی تا برنامه چهارم توسعه بعد از انقلاب (1384) تابع مبانی و الگوهای نظری جوامع غربی بوده است و در قالب الگوهای نوسازی، ساختارگرایی، نیازهای اساسی، آزادسازی اقتصادی، نهادگرایی و خصوصی سازی، تدوین گشته و به اجرا درآمده اند. علوم انسانی بومی در این خصوص تاکنون نتوانسته است به «اجماع علمی» و حتی «اجتماع علمی» در مسئله شناسی، موضوع یابی و تدوین سیاست ها و برنامه ها دست پیدا کند و از این رو به توجه جدی دولت و جامعه نیازمند است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها