بررسی عوامل اجتماعی و محیطی مرتبط با بازگشت مجدد معتادان به مصرف مواد افیونی در مراجعین به مراکز دولتی ترک اعتیاد شهر همدان، 1379

مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه ی توصیفی و ابزار گردآوردی داده ها مصاحبه ی ساختار یافته بود. جامعه ی پژوهش مردان 15 تا 60 ساله ای بودند که حداقل یک بار اقدام برای ترک (قطع مصرف) داشتند. تعداد نمونه 96 نفر بود که به روش غیرتصادفی و آسان انتخاب شده بودند. فرم اطلاعاتی در دو بخش با 57 سوال تنظیم، و روایی و پایایی آن تایید شد. اطلاعات با روش های آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: از دیدگاه معتادان عامل بین فردی مرتبط با عود، معاشرت با دوستان معتاد و منحرف (87.5 درصد) و عامل شغلی، بی کاری (70.9 درصد) بود و در عوامل اقتصادی، فقر با فراوانی 67.7 درصد مهمترین عامل بود. عامل خانوادگی مرتبط با عود، برای افراد مجرد، برخورد نامناسب خانواده (100 درصد) و برای افراد متاهل (74.1 درصد) برخورد بد همسر و فرزندان بود.

نتیجه گیری و توصیه ها: یافته های پژوهش نشان داد آموزش و مداخله در جهت روش های قاطعیت و تغییر در سبک زندگی به مددجویان، و آموزش روابط بین فردی و مدارا با مددجو به اعضای خانواده ی وی بعد از قطع مصرف ضروری است. در ضمن برنامه ریزی جهت ایجاد بستری مناسب برای اشتغال این دسته از معتادان توصیه می شود.