نیمرخ رشد زبان دانش آموزان با و بدون اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی

روش بررسی: در این پژوهش مقایسه ای مورد- شاهدی، از بین دانش آموزان پایه اول ابتدایی شهر قزوین 30 کودک (15 پسر و 15 دختر) با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی با نمونه گیری ساده و 30 کودک سالم که با گروه مورد همتاسازی شده بودند شرکت کردند. ابزارهای به کار رفته، آزمون رشد زبان (told-p:3) برای ارزیابی زبان و گفتار، مقیاس درجه بندی کانرز برای معلمان به منظور ارزیابی اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی و آزمون ریون برای ارزیابی هوش بودند. داده های حاصل با روش تحلیل واریانس مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: بین نیمرخ رشد زبان دانش آموزان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی و دانش آموزان سالم تفاوت معناداری وجود داشت (p<0.001)، اما در بین گروه های جنسی در هر یک از گروه های مورد (p=0.254) و شاهد (p=1.00) تفاوت معنادار آماری وجود نداشت. واژگان تصویری، واژگان ربطی، واژگان شفاهی، درک دستوری، تمایزگذاری کلمه، گوش کردن، سازماندهی، صحبت کردن، معنی شناسی و نحو در گروه مورد به طور معناداری پایین تر از گروه شاهد بود، اما در تقلید جمله، تحلیل واجی و تولید کلمه بین دو گروه تفاوتی وجود نداشت.

نتیجه گیری: کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی در برخی از جنبه های رشد زبان از سطح پایین تری نسبت به کودکان طبیعی برخوردارند.