باغ شهر اصفهان، آرمان شهر صفوی

معماری و شهرسازی اصفهان، تحقق آرمان شهر دولت صفوی است. این شهر، مکانی جهت تجسم یافتن آرمانها و عقاید دولت صفوی و محلی جهت حضور سمبل هایی بوده که علاوه بر نمایش قدرت دولت حاکمه، نمادهایی هویت دهنده به شهر بوده اند. از مهمترین عناصر هویت دهنده به شهر صفوی، باغ ها و فضاهای سبز شهری را می توان برشمرد. این عناصر علاوه بر تبدیل شهر به باغ شهر، با هدف دستیابی به منظر شهری جدید و هویت دهنده استفاده شده اند و مفهوم شهر آرمانی- اسلامی که تمثیلی از بهشت جاویدان است را تحقق بخشیده اند. از این رو بخش ابتدایی این مقاله به توضیح مختصری درباره سابقه تاریخی شهر اصفهان از بدو پیدایش تا دوره صفوی، و هم چنین نقش کلیدی زاینده رود و عناصر طبیعی در روند توسعه شهر و تبدیل آن به باغ شهر اختصاص دارد. این مقاله سپس با تکیه به برخی اسناد تاریخی و مطالعات تحلیلی، به ساختار و ویژگی های کالبدی باغ شهر اصفهان به عنوان ابداعی منتج از نظم آب، گیاه، زمین و نظم فضایی ویژه در شهرسازی صفوی اشاره می نماید. قسمت بعدی مقاله به ویژگی های کالبدی، عملکردی و ذهنی محور چهارباغ به عنوان محور شاخص باغ شهر اصفهان می پردازد. نتیجه گیری این مقاله گویای اقدامات انجام گرفته در شهرسازی دولت صفوی و ارتباط این اقدامات با ایجاد هویت و حیات انسانی پایدار در شهر آرمانی اصفهان در دوره صفوی می باشد.