تجلی احراز هویت در طراحی فضاها و محوطه های عمومی درون محله ای با رویکرد تعلق مکانی

مسئله هویت در محیط های شهری یکی از مهمترین دغدغه های انسان امروز است زیرا که با سر برآوردن بحران هویتی روبه رو است و از عواقب آن در شهرهای امروزی به برش فرد از محیط می انجامد و وی را دچار فقدان و آسیب روانی می کند. همچنین تجلی احراز هویت می تواند به عنوان جهشی بلند به سوی زندگی بهتر و با کیفیت تر تلقی گردد و به عنوان بستری مناسب جهت دسترسی به افق شهرهای خلاق و پایدار باشد. این رویکرد می تواند به فراخور ظهر گرایش های جدید در "طراحی و برنامه ریزی شهری" مورد توجه قرار گیرد چنان که با بی توجهی بدین مسئله بحران هویت یکی از مهمترین بحرانهای پیش روی انسان امروز است. گسترش شهرهای امروزی همواره ترس از ناشناس و بیگانگی افراد از یکدیگر را دامن زده است. لذا وجود محله به عنوان فضایی آشنا و خودمانی در جهت تقویت تعلق مکانی در الویت باقی می ماند هم چنین در طول تاریخ مکانهای عمومی نقش اصلی در روابط اجتماعی را دارا بوده اند و یافته های تحقیق نشان می دهد تعلق مکانی در صورت تعاملات اجتماعی در محیط های مطلوب حاصل می گردد و با طراحی فضاهای باز عمومی تحت عنوان تنفسگاه های محله و طراحی دسترسی های تعریف شده احراز هویت با این رویکرد امری است ممکن و نه چندان دشوار که به صورت راهبردی و اجرایی مورد اشاره قرار گرفته است. روش تحقیق پژوهش حاضر به صورت کیفی که شامل مطالبات اسنادی، کتابخانه ای و دسترسی به درگاه های اینترنتی می باشد و روش تحلیلی که به تحلیل داده های گردآوری شده می پردازد و آن را در قالب راهکارها و نتایج بیان می کند.